~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ - ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ «Ο αγώνας όσων συμμετέχουν σε στάση πληρωμών σύμφωνα με το σύνταγμα συνεχίζεται. Το κράτος ήδη έχει χάσει 90 δις από ανεξόφλητα χρέη.»

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Το υπουργείο Πολιτισμού, το ΚΑΣ και το Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων δεν θέλουν να δημιουργηθεί νέο Αρχαιολογικό Μουσείο στην Σπάρτη!

https://drive.google.com/file/d/0B3fkGwUxnFfHQU5QQWIxRUZqb3M/view?usp=sharing

Φίλοι μου,

Μπείτε στον ιστότοπο των Φρυκτωριών (www.fryktories.net) για να δείτε και να διαβάσετε περισσότερα.

Γραφτείτε στο Newsletter για να παίρνετε άμεσα και απ' ευθείας ενημερώσεις.

Γ. Λεκάκης, 6944336980, www.lekakis.com

Με αγάπη

Γ. Λεκάκης

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

ΑΡΚΑΔΙΚΟ ΒΗΜΑ κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο: "Τρίπολη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021"

http://selides-arkadias.blogspot.gr/

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Άνεργος νοίκιασε το σπίτι του για να πληρώνει την… δόση του στην τράπεζα

κοινωνια

ΧΑΝΙΑ

Οφειλές που ξεπερνούν τις 173.000 ευρώ έχει ένας Χανιώτης ο οποίος για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του δανείου νοίκιασε το… σπίτι του.

Παρ’ όλες τις προσπάθειές του το δάνειο «κοκκίνισε» κι έκανε αίτηση να ενταχθεί στο νόμο Κατσέλη για να μην του πάρουν το σπίτι.

Ο Χανιώτης τώρα πλέον ζει με τους γονείς του ενώ το σπίτι που έχει ο ίδιος το έχει ενοικιάσει στα Χανία με το ποσό των 400 ευρώ.

Επιτέλους… χαμόγελα

Ο νεαρός άνδρας πήγε το Νοέμβριο στο Ειρηνοδικείο Χανίων όπου κι εκδικάστηκε η υπόθεσή του προκειμένου να μην βγει το σπίτι στο… σφυρί προσπαθώντας να ρυθμίσει τις οφειλές του στην τράπεζα.

Οι οφειλές ανέρχονται στα 173.217, 734 ευρώ και με ανακοίνωση της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης ο Χανιώτης άνεργης κατάφερε και – με προσωρινή διαταγή – κρατάει το σπίτι του.

Πιο συγκεκριμένα το Ειρηνοδικείο Χανίων με προσωρινή διαταγή του αποφάσισε:

α) Δέχεται την αίτηση, χορήγηση προσωρινής διαταγής.

β) Διατάσσει, την αναστολή των καταδιωκτικών μέτρων κατά του αιτούντος.

γ) Διατάσσει, τη διατήρηση της πραγματικής και νομικής κατάστασης της περιουσίας του αιτούντος, έως την επανασυζήτηση της κρινόμενης αίτησης, ήτοι μέχρι τις 02-11-2016

δ) Απαγορεύει, κάθε μορφής πράξη εκτέλεσης σε βάρος του αιτούντος

ε) Ορίζει , την καταβολή από τον αιτούντα, μηνιαίας δόσης ποσού 150 ευρώ, αρχής γενομένης από 01-12-2015

Επιτρέπει , στον αιτούντα να μη καταβάλλει δόση, για τρεις μήνες (3) εκάστου έτους, (Πάσχα, Χριστούγεννα και Αύγουστο).

Τέλος, η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, καλεί τους καταναλωτές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα στην εξυπηρέτηση των δανείων τους, είτε να επισκεφθούν τα γραφεία της, εργάσιμες μέρες και ώρες, στην Δ/νση:

α) Πλατ.1866 αρ.2 ΧΑΝΙΑ

β)Λακέρδας 11 Ιεράπετρα να επικοινωνήσουν μαζί μας στα Τηλ.Φαξ : 2821092306 Φαξ : 2821086245 ¨Χανιά και Τηλ.Φαξ 2842020140 Ιεράπετρα

e-mail:epkxan@gmail.com

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Εγερτήριο κατά του μνημονίου: Η Ελλάδα γερνά και φτωχαίνει – Οι επιπτώσεις των μ...

Εγερτήριο κατά του μνημονίου: Η Ελλάδα γερνά και φτωχαίνει – Οι επιπτώσεις των μ...: Ερώτηση του Νότη Μαριά στην Ευρωβουλή Αθήνα, 10/11/2015 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Η μείωση του ΑΕΠ και η φτωχοποίηση των Ελλήν...

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Το πρώτο μηχανοκίνητο καΐκι στην Ελαφόνησο

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΥ

Λαογραφική αφήγηση
του Γεωργίου Κων. Μέντη*

Ιστορικά στοιχεία

Η Ελαφόνησος βρίσκεται στην αρχή του ανατολικού τμήματος εισόδου του Λακωνικού Κόλπου, δυτικά του Μαλέα και βόρεια των Κυθήρων. Η έκτασή της είναι 20 τ.χλμ. Απέχει μόλις 350 μέτρα από την απέναντι ακτή (Πούντα) με την οποία ήταν κάποτε ενωμένη, σχηματίζοντας τη Χερσόνησο ‘’Όνου Γνάθο’’, όπως αναφέρει ο καταξιωμένος Ελαφονησιώτης, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, Κων/νος Μέντης (1993:6,11,39,40).

Κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά τη νεολιθική περίοδο, ανάμεσα στο 6000-3500 π.Χ.(ο.π.:11).

Το 375 μ.Χ. ένας τρομακτικός σεισμός έπληξε την Πελοπόννησο, δημιούργησε τεράστια παλιρροϊκά κύματα και μετέτρεψε τη Χερσόνησο σε νησί (Ελαφονήσι). Η μετατροπή της χερσονήσου σε νησί έγινε σταδιακά. Ως και το 1677μ.χ., μπορούσε κανείς να περάσει στο νησί σχεδόν περπατώντας. (ο.π.:40-41).

Πειρατεία και ερήμωση

Μέχρι το 1893 το Στενό της Ελαφονήσου, όπου βρίσκονται οι ξακουστές δίδυμες παραλίες του Σίμου και του Σαρακήνικου, αποτελούσε το μοναδικό σύντομο θαλάσσιο δρόμο επικοινωνίας μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ελλάδας. Τη ρότα αυτή ακολούθησαν και οι Άραβες (674-678) όταν πραγματοποίησαν την πρώτη τους εκστρατεία προς την Κωνσταντινούπολη. Σε μια απ’ τις επιδρομές, στα μέσα του 9ου αιώνα, οι Σαρακηνοί κατέλαβαν την Ελαφόνησο και κατάσφαξαν όλους τους κατοίκους της (ο.π.:40) .

Η Ελαφόνησος έκτοτε θα παραμείνει έρημη κι' ακατοίκητη για χίλια περίπου χρόνια…

Τη χιλιετία αυτή το νησί θα τεθεί, διαδοχικά, υπό την κυριαρχία των Σαρακηνών, Φράγκων, Ενετών, Τούρκων, Τουρκορώσων, Γάλλων και Άγγλων (ο.π.:97).

Οριστική ένωση της Ελαφόνησου με την Ελλάδα στις 6 Ιουλίου του 1850

Η εικόνα της Ελαφονήσου μερικές δεκαετίες μετά την απελευθέρωσή της. Στην Β.Α. παραλία του οικισμού (στο σημερινό παλαιό λιμάνι ) διακρίνονται τα ιστιοφόρα και τα κωπήλατα πλεούμενα του νησιού. Τα άλμπουρα των μεγάλων καϊκιών ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και τα διώροφα παραλιακά σπίτια. (Φωτ. από το βιβλίο: Μέντης Κων/νος «Ελαφονήσι το Σμιγοπέλαγο Νησί», εκδόσεις Λαφονησιώτικη βιβλιοθήκη, Πειραιάς 1993)

Από το 1800 η Ελαφόνησος υπαγόταν στα Ιόνια νησιά, ως “εξάρτημα’’ των Κυθήρων. Το 1815 η Ιόνιος Πολιτεία περνούσε στην αγγλική προστασία. Το 1828, στη συνδιάσκεψη του Λονδίνου, αποφασίστηκε ότι “η Πελοπόννησος, τα κοντινότερα με αυτή νησιά και οι Κυκλάδες με εγγύηση των δυνάμεων μένουν ελεύθερα μέχρι να αποφασιστεί οριστικά η τύχη της Ελλάδος’’. Παρόλο που το νησί ανήκε στην Ιόνιο Πολιτεία, ο Καποδίστριας, εκμεταλλευόμενος τον ορισμό “τα κοντινά με την Πελοπόννησο νησιά’’, είτε παρακίνησε εγκατάσταση Ελλήνων στο νησί, είτε ευνόησε την παραμονή όσων είχαν εγκατασταθεί εκεί κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το 1829 ο Καποδίστριας έκανε πληθυσμιακή απογραφή στην Ελαφόνησο όπου αναγράφεται ότι υπήρχαν 17 οικογένειες, ενώ το σύνολο των κατοίκων ήταν 29 άτομα.

Με τον τρόπο αυτό ο Καποδίστριας προέβη στη de facto προσάρτηση της Ελαφονήσου στην Ελλάδα. Ακολούθησε αγγλοελληνική διένεξη που κορυφώθηκε το 1849-1850 (ο.π.:92).

Τελικά, στις 6 Ιουλίου του 1850, ο υπουργός των εξωτερικών Ανδρέας Λόντος, υπέγραψε σύμβαση με την Αγγλία με την οποίαν η Ελαφόνησος ενώνεται οριστικά με την Ελλάδα.

Σημείωση:Την επέτειο της ένωσής της με την Ελλάδα (θεσπίστηκε με ειδικό Προεδρικό Διάταγμα: 54/2003) γιόρτασε για πρώτη φορά η Ελαφόνησος στις 6 Ιουλίου του 2003, μετά από 153 ολόκληρα χρόνια.

Ξανακατοίκηση της Ελαφονήσου

Το 1835 ο Τζανετάκης Γρηγοράκης,από τη γνωστή και ξακουστή μανιάτικη οικογένεια των Γρηγοράκηδων,υπέβαλε στην κυβέρνηση του Όθωνα αίτηση για να σχηματίσει μανιάτικο συνοικισμό στην Ελαφόνησο. Η κυβέρνηση αυτή ενέκρινε το αίτημά του, αλλά ο συνοικισμός αυτός θα έπρεπε να γίνει με Σουλιώτικες προδιαγραφές. Οι Μανιάτες,όπως ήταν φυσικό, αρνήθηκαν. Την 1η Μαρτίου 1837 η κυβέρνηση εξέδωσε νέο διάταγμα που αφορούσε την Ελαφόνησο αποκλειστικά και καθόριζε τον τρόπο του συνοικισμού της (ο.π.:94).

Απότοκος αυτού του διατάγματος ήταν η Ελαφόνησος να ξανακατοικηθεί και επίσημα στα μέσα του 19ου αιώνα. Η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα κτίστηκε με τη πρωτοβουλία της γνωστής Μανιάτικης οικογένειας των Γρηγοράκηδων («κτήτορες Πασχάλης Γερακάρης και Φλωρούσα Δραγονίτσα σύζυγός του») το 1858 και ανακαινίστει το 1862. Επίσης ήρθαν κι άλλοι Μανιάτες, Κυθήριοι, Βατικιώτες, Κρητικοί.

Προπολεμική Ελαφόνησος

Οι νέοι αυτοί κάτοικοι του νησιού, για να μεταφερθούν στην απέναντι κοντινή πελοποννησιακή ακτή (Πούντα) χρησιμοποιούσαν κωπήλατες βάρκες. Με την πάροδο των χρόνων, όμως, πλήθυναν οι κάτοικοι που έπρεπε καθημερινά να μεταβαίνουν στην Πούντα. Τα πρώτα απογραφικά στοιχεία, που χρονολογούνται το 1930, μας πληροφορούν ότι οι κάτοικοι του νησιού ήταν 287. Πολλοί από αυτούς ήταν αγρότες που είχαν τα κτήματά τους στον Κάμπο. Έτσι καθιερώθηκαν καθημερινά δρομολόγια από επαγγελματίες βαρκάρηδες. *Τα δρομολόγια εκτελούσαν βάρκες (σκαλιέρικα στη ντοπιολαλαλιά της Ελαφονήσου). Οι βάρκες αυτές προσέγγιζαν την παραλία της Πούντας, καθώς δεν υπήρχε την εποχή εκείνη λιμάνι στο Αντινόγναθο ( Υπόστεγο). ** Οι Λαφονησιώτες και οι επισκέπτες του νησιού για να αποβιβαστούν στην Πούντα έπρεπε να αφαιρέσουν τα παπούτσια τους (να ξυποληθούν).

*Το λιμάνι χτίστηκε τη δεκαετία του 50.

**Θα γίνει αναφορά σε αυτούς σε επόμενη δημοσίευση.

Οι βάρκες που εκτελούσαν το δρομολόγιο αυτό, αρχικά είχαν δύο κουπιά. Αργότερα, επειδή οι επιβάτες αυξήθηκαν, “μπήκαν στη γραμμή αυτή” μεγαλύτερες βάρκες με έξι κουπιά. Κουπιά “τραβούσαν” οι νεώτεροι επιβάτες της βάρκας γυναίκες και άντρες. Στη βάρκα επέβαιναν άνθρωποι, αλλά και ζώα (άλογα, βόδια). Συχνότερα όμως, τα ζώα αυτά τα έδεναν από το χαλινάρι και τα τραβούσαν. Αυτά ακολουθούσαν τη βάρκα και έφταναν κολυμπώντας στην Πούντα. Τα γαϊδούρια όμως, επειδή δε γνώριζαν καλό κολύμπι, επιβιβάζονταν στη βάρκα μαζί με τους ανθρώπους.
Η ιστορική αυτή αναδρομή έγινε για να δοθεί το στίγμα της περιοχής, η χρονική στιγμή και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα το παρακάτω περιστατατικό:

Ήταν ένα ήσυχο αυγουστιάτικο πρωινό του 1938. Το μελτέμι της προηγούμενης μέρας είχε κοπάσει και η θάλασσα ήταν ήρεμη και γαλήνια. Με την πρώτη βαρκάδα ξεκίνησαν (όπως κάθε πρωί), οι αγρότες του νησιού με τις οικογένειές τους για να μεταβούν στα χωράφια τους, που βρίσκονταν στην απέναντι στεριά, όπως προαναφέρθηκε. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν ο Παναγιώτης Λιάρος (Μπολσεβίκος), ο Παναγιώτης Λαλούσης, ο Βασίλης Αρώνης (Βασιλόγιωργης), ο Λάμπης ο Μέντης (Χρηστάκος), οι αδελφοί Αντώνης Μέντης (Παπαδαντώνης), Παναγιώτης Μέντης (Παπαδόποτης), Χριστόφορος Μέντης (Παπαδάκος), ο Κωνσταντίνος Μέντης (Κωστούλιας) με τους γιους του Σπύρο και Γιώργο.

Στη βάρκα, επίσης, επέβαιναν και πολλές Λαφονησιώτισσες εργάτριες, που εργάζονταν στα κτήματα των παραπάνω παραγωγών. Η κωπήλατη βάρκα με τα έξι κουπιά έσκιζε αργά τα σμαραγδένια νερά του καναλιού που ενώνει την Ελαφόνησο με την Πούντα. Καπετάνισσα της βάρκας (σκαλιέρισσα) ήταν η Παναγιώτα Αρώνη (Τσουλίνα) και βοηθός της η κόρη της, Κανέλλη. Έξι επιβάτες κωπηλατούσαν. Η θάλασσα ήταν αρυτίδωτη. Ο ουρανός είχε βαφτεί με τριανταφυλλένια χρώματα καθώς ο ήλιος μόλις ξεπρόβαλε από τον Καβομαλιά. Μέσα σ' αυτό το ειδυλλιακό τοπίο και σ' αυτή την ηρεμία, οι μόνοι ήχοι που ακούγονταν ήταν ο ρυθμικός παφλασμός των κυμάτων που σχημάτιζαν οι κωπηλάτες με τα κουπιά τους και ο απαλός θόρυβος που έκαναν τα κουπιά επάνω στους σκαρμούς.

Ξαφνικά την προσοχή τους τράβηξε ένας παράξενος, πρωτόγνωρος και πρωτάκουστος για τους Ελαφονησιώτες αγρότες, ήχος. Βρίσκονταν κοντά στη”Σπίθα”, στο νησάκι Σταυρός. Κοίταξαν προς την πλευρά του Καλόγερα από όπου ερχόταν ο ήχος και είδαν να έρχεται προς το μέρος τους ένα μεγάλο ολοκαίνουριο, κατακόκκινο καΐκι, το οποίο εκινείτο με μεγάλη ταχύτητα. Στο τιμόνι του πλεούμενου ήταν ο δεκαοχτάχρονος, αγέρωχος και ατρόμητος θαλασσόλυκος, Πέτρος Αρώνης (Τσουλάκος). Στη μηχανή, πέντε αλόγων, μάρκας “Πετεινάρι”, καθόταν ο μικρός του αδερφός Γεώργιος Αρώνης (Μούντρος).Το όνομα του σκάφους ήταν «Παναγία Κοίμηση» αφιερωμένο στην Παναγία την Κατωνησιώτισσα. Η σκηνή που επικράτησε δε δύναται να περιγραφεί με λόγια. Οι επιβάτες της κωπήλατης βάρκας άρχισαν να αναφωνούν από συγκίνηση και θαυμασμό και σήκωναν τα χέρια τους για να χαιρετίσουν και να καλωσορίσουν το καινούριο σκάφος. Ο Παναγιώτης ο Μέντης (Παπαδόποτης), ενθουσιασμένος έβγαλε την τραγιάσκα του κι άρχισε να ξεφωνίζει. “Κοιτάξτε βρε μεγαλεία το νησί μας”, θέλοντας να καταστήσει γνωστό σε όλα τα Βάτικα την άφιξη του πρώτου μηχανοκίνητου σκάφους στην Ελαφόνησο.

Η μητέρα κι η αδελφή του έφηβου καπετάνιου συγκινημένες αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν από χαρά και περηφάνια για τον ατρόμητο γιο και αδελφό, αντίστοιχα, αλλά και για το νέο του απόκτημα. Το πλεούμενο αυτό είχε ναυπηγηθεί στην Καλαμάτα και τώρα ολοκαίνουργο ξεκινώντας από το Μεσσηνιακό κόλπο, έσκιζε τα νερά του Λακωνικού. Αυτό ήταν το παρθενικό του ταξίδι. Δεν πέρασαν ούτε δύο λεπτά και το τρεχαντήρι τούς προσέγγισε, πέταξε έναν κάβο (χοντρό σκοινί) να τους ρυμουλκήσει. Τα κουπιά εγκαταλείφθηκαν από την ημέρα εκείνη και για πάντα. Στο εξής θα φυλάσσονταν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Το δρομολόγιο Ελαφόνησος-Πούντα θα εκτελούσε πλέον το κόκκινο μηχανοκίνητο τρεχαντήρι. Επίσης θα ξεκινούσε ένα νέο εβδομαδιαίο δρομολόγιο που θα ένωνε την Ελαφόνησο με την πρωτεύουσα των Βατίκων, τη Νεάπολη. Σε μερικά μόλις λεπτά το μηχανοκίνητο σκάφος και η ρυμουλκούμενη βάρκα, προσέγγιζαν τη ροζ αμμουδερή παραλία της Πούντας.

Ο ερχομός αυτού του σκάφους σηματοδοτούσε μια νέα εποχή για την Ελαφόνησο

Το τρεχαντήρι αυτό ήταν το πρώτο μηχανοκίνητο μέσον που κατέπλεε στο νησί.

Όπως κάθε καινούριο επίτευγμα της τεχνολογίας, έτσι κι' αυτό έτυχε ιδιαίτερου θαυμασμού και αποδοχής. Το σκάφος αυτό απέκτησε, ιδιαίτερα στα μάτια του εντεκάχρονου, τότε, Γιώργου Μέντη, μυθικές διαστάσεις και οι σκηνές που εκτυλίχτηκαν από τους μεγαλύτερους μπροστά στα παιδικά του μάτια, έμειναν για πάντα ζωηρά χαραγμένες στη μνήμη του.

____________

Υ.Γ. Στην Ελαφόνησο του 21ου αιώνα, τρία οχηματαγωγά εκτελούν καθημερινά το δρομολόγιο Ελαφόνησος-Πούντα. Στα δύο απ' αυτά πλοιοκτήτης είναι ο Σταύρος Τσιριγωτάκης και του τρίτου, πλοιοκτήτης ο καπεταν-Μπάμπης Αρώνης (Κατσίμπης), γιος του τολμηρού καπετάνιου, Πέτρου Αρώνη, που συνεχίζει επάξια την οικογενειακή του παράδοση. Επίσης, εκτός από τα προαναφερθέντα οχηματαγωγά, τη γραμμή αυτή εκτελούν και τα επιβατηγά σκάφη (σκαλιέρικα) “Αγωνιστής” και “Βασίλης Παπούλης”. Σκαλιέρηδες είναι ο ατρόμητος θαλασσόλυκος Μπάμπης Παπούλιας (Αγωνιστής) και η κόρη του Μιράντα, η οποία ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα της .

Την ιστορία αυτή μου τη διηγήθηκε ο πολυαγαπημένος μου θείος και καταξιωμένος Ελαφονησιώτης επιχειρηματίας, Γεώργιος Μέντης (Γιωργούλης). Ήταν τότε μόλις 11 ετών. Το περιστατικό αυτό το οποίο χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη του, θέλησε να το μοιραστεί με τις νεώτερες λαφονησιώτικες γενιές. Η αφήγησή του ήταν τόσο παραστατική, καθώς ανακαλούσε στη μνήμη του το περιστατικό αυτό, το πρόσωπό του έλαμπε, θαρρείς και έβλεπε μπροστά του το τρεχαντήρι να καταφτάνει και άκουγε τα ξεφωνητά και τις επευφημίες των συγγενών και συγχωριανών του, οι περισσότεροι εκ των οποίων τώρα ταξιδεύουν στα περιβόλια του Παραδείσου.

____________

Πηγές:

Προφορική αφήγηση: Μέντης Γεώργιος

Βιβλιογραφία: Μέντης Κων/νος «Ελαφονήσι το Σμιγοπέλαγο Νησί», Εκδόσεις Λαφονησιώτικη βιβλιοθήκη, Πειραιάς 1993

ΜΕΝΤΗ - ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΙΔΟΥ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ (Σύνη) του Σπυρίδωνος,

Καθηγήτρια – Νομικός, μ. Συλλόγου Επιστημόνων Ελαφονήσου

http://sullogos-epistimonwn-elafonisos.blogspot.gr/p/blog-page_23.html

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Από την περιοχή της Έδεσσας ή Γιαννιτσών ή Σκυδρας αν μπορούν και έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν είδη πρώτης ανάγκης

Η Dionysia Asprogeraka

Paraponos Paraponidis.

Paraponos Paraponidis‎NOMOS PELLAS

Όσα άτομα είναι από την περιοχή της Έδεσσας ή Γιαννιτσών ή Σκυδρας θα παρακαλούσα αν μπορούν και έχουν την δυνατότητα να προσφέρουν είδη πρώτης ανάγκης όπως φρούτα.. μπισκότα ..ξηρά τροφή που να μην χρειαζετε μαγειρεμα.. ρούχα.. σερβιέτες .. η συγκέντρωση θα γίνετε μέχρι την Παρασκευή στα σημεία ( 1ο χιλιόμετρο Σκυδρας Εδεσσας στο υψος των σεβαστειανα στο κόκκινο βενζιναδικο ) η στο (20ο χιλιόμετρο Γιαννιτσών -Έδεσσας στον προφήτη Ηλία στο κόκκινο βενζιναδικο ) ... τα πράγματα που θα μαζευτούν θα δώσουν στους πρόσφυγες από την Συρία που καταφθάνουν στην Θεσσαλονικη και έχουν προορισμό τα σύνορα της Ελλάδας προς τον βορρά. .

Ας τους βοηθήσουμε. .. περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα 6981 116444 η στο 6986 747447 .... ας βοηθησουμε ολοι σε αυτο το ανθρωπινο δραμα ...

σας ευχαριστω ..

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

Φωτογραφική Λέσχη Χίου - ''Στοιχία Γη'' στη Βολισσό στα πλαίσια του 2ου Φεστιβάλ Μαστίχας.

Maria Klida

XIOΣ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Η φωτογραφία μου απεικονίζει τη βυζαντινή εκκλησία των Aγίων Αποστόλων στο Πυργί της Χίου

Ευχαριστώ πολύ τον υπεύθυνο φωτογράφο Tolis Flioukas για την επιλογή της φωτογραφίας μου ως κεντρικής στην έκθεσή μας των μελών της Φωτογραφικής Λέσχης Χίου ''Στοιχία Γη'' στη Βολισσό στα πλαίσια του 2ου Φεστιβάλ Μαστίχας.

Η δεύτερη φωτογραφία μου είναι ''Άποψη του Πελινναίου όρους'' από την έκθεσή μας στο Λιθί της Χίου.

Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

S.O.S. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Δρομογράφος : 4 συλλήψεις και ξύλο στις ‪‎Σκουριές...

S.O.S. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Δρομογράφος : 4 συλλήψεις και ξύλο στις ‪‎Σκουριές...: SOS - ΕΠΕΙΓΟΝ ΟΣΟΙ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΑΝΕΒΕΙΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ

___________

http://spyrostsakirisphoto.blogspot.gr/2015/08/5

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Υπομένοντας τον καύσωνα......στην ''Σαχάρα'' της Λήμνου!

Παρασκευη Βαρβαριγου

ΛΗΜΝΟΣ

Αμοθύνες!

Αμμοθίνες: Ένα μοναδικό και συνάμα συναρπαστικό στοιχείο του περιβάλλοντος της Λήμνου είναι οι θίνες, τις οποίες συναντά κανείς στα βορειοδυτικά του νησιού σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό Κατάλακκος. Πρόκειται για μια αμμώδη έκταση που οι ντόπιοι αποκαλούν "Παχιές Αμμουδιές". Η πρόσβαση σ' αυτή γίνεται μόνο με πεζοπορία από την παραλία Γομάτι με κατεύθυνση νοτιοδυτικά. Το θέμα είναι εντυπωσιακό καθώς το δασάκι με τις αγριελιές διαδέχεται απότομα ένα τοπίο με αστιβιές, ασφόδελους και αμμοθίνες με ψιλή κοκκινωπή άμμο. Μια νότα Σαχάρας στην καρδιά του Βόρειου Αιγαίου.

~~~~~~~~~~~

Κορυφαίο γεγονός για την Φωτογραφική Ομάδα Λήμνου φτάνει,σας προσκαλούμε όλους στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας αλλά και κατά τη διάρκειά της,να γνωριστούμε να μιλήσουμε να δείτε τα έργα μας και να μας δώσετε κουράγιο να συνεχίσουμε....σας περιμένουμε!!!!!
Μπλε | Έκθεση Φωτογραφίας στη Λήμνο από τα μέλη της Φωτογραφικής Ομάδας Λήμνου
Εγκαίνια: Σάββατο, 1 Αυγούστου 2015 | 21:00
Διάρκεια: 1-10 Αυγούστου 2015
Χώρος: Πίσω αυλή Γυμνασίου Μύρινας Λήμνου
Ώρες προσέλευσης: καθημερινά, 21:00 – 24:00,

είσοδος ελεύθερη

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Νίκος Ξυλούρης - Τούτες τις μέρες

Τίτλος κομματιού: Τούτες τις μέρες
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Δίσκος: Καπνισμένο τσουκάλι
Έτος: 1975

Περιγραφή: Το βίντεο περιέχει φωτογραφίες του αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη και ένα απόσπασμα από το βίντεο του κομματιού.

Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγά, μας κυνηγάει ] 2x
Γύρω σε κάθε βλέμμα το συρματόπλεγμα
Γύρω στην καρδιά μας το συρματόπλεγμα
Γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα
Πολύ κρύο, πολύ κρύο, πολύ κρύο εφέτος
Πιο κοντά, πιο κοντά μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους ] 2x
Μέσα στις τσέπες του παλιού πανωφοριού τους
έχουν μικρά τζάκια να ζεσταίνουν τα παιδιά
Κάθονται στον πάγκο κι αχνίζουν
απ' τη βροχή και την απόσταση
Η ανάσα τους ειν' ο καπνός ενός τραίνου
που πάει μακριά, πολύ μακριά
που πάει μακριά, πολύ μακριά
Κουβεντιάζουν και τότε η ξεβαμμένη πόρτα της κάμαρας
γίνεται σαν μητέρα που σταυρώνει τα χέρια της κι ακούει
Πιο κοντά, πιο κοντά μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους ] 2x
Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγά, μας κυνηγάει ] 2x
Γύρω σε κάθε βλέμμα το συρματόπλεγμα
Γύρω στην καρδιά μας το συρματόπλεγμα
Γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα
Πολύ κρύο, πολύ κρύο, πολύ κρύο εφέτος
Πιο κοντά, πιο κοντά μουσκεμένα χιλιόμετρα μαζεύονται γύρω τους ] 2x

Tags for the song: toutes tis meres toytes tis meres ΤΟΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ τούτες τις μέρες τουτες τις μερες / Tags for the lyrist: giannis ritsos yiannis ritsos yannis ritsos ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ γιάννης ρίτσος γιαννης ριτσος / Tags for the composer: christos leontis chrhstos leonths hristos leontis hrhstos leonths xristos leontis xrhstos leonths ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΕΟΝΤΗΣ χρήστος λεοντής χρηστος λεοντης / Tags for the singer: nikos ksylouris ksilouris ksulouris ksyloyris ksiloyris ksuloyris ksylourhs ksilourhs ksulourhs ksyloyrhs ksiloyrhs ksuloyrhs nikos xylouris xilouris xulouris xyloyris xiloyris xuloyris xylourhs xilourhs xulourhs xyloyrhs xiloyrhs xuloyrhs ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ νίκος ξυλούρης νικος ξυλουρης psaronikos psaro-nikos ΨΑΡΟΝΙΚΟΣ ψαρονίκος ψαρονικος arxaggelos archaggelos ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ αρχάγγελος αρχαγγελος / Tags for the album: kapnismeno tsoukali kapnismeno tsoykali ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ καπνισμένο τσουκάλι καπνισμενο τσουκαλι / Other tags: photos video greece griechenland grecia grece ellada ΕΛΛΑΔΑ ελλάδα ΕΛΛΑΣ ελλάς ελλας ellas hellas greek crete kriti kritikos krhth krhtikos ΚΡΗΤΗ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κρήτη κρητικός

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Στις 5 Ιουλίου ψηφίζουμε ΟΧΙ!

ΟΧΙ στην λιτότητα,

Την Κυριακή 5 Ιούλη 2015, ψηφίζω ΟΧΙ

ΟΧΙ στην λιτότητα

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Λεξικό ικαριακής ντοπιολαλιάς

Της ΚΑΤΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Ποια είναι η αρχαιότερη ικαριώτικη λέξη;

από www.mikrocosmos.gr

Ένα λεξικό 312 σελίδων (στην δεύτερη έκδοση του), που εμπεριέχει περισσότερες από 4.570 λέξεις και πάνω από 500 φράσεις, «κλείνει» τον κορμό του καθημερινού λεξιλογίου των Ικαριωτών τους τελευταίους αιώνες. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια έρευνας για να συγκεντρωθεί το υλικό. Με υπομονή, μεράκι και πολλή δουλειά ένας ανήσυχος και αεικίνητος άνθρωπος ο Δημήτρης Λεσσές, ο οποίος ασχολείται με σπηλαιολογία, φωτογραφία και εθελοντισμό, τα κατάφερε, μας το συστήνει και αυτοσυστήνεται..

Έχεις συλλέξει, ερευνήσει και έχεις εκδώσει ένα λεξικό Ικαριακής Ντοπιολαλιάς. Τι ακριβώς είναι αυτό το λεξικό;
Πρόκειται για μία αλφαβητική καταγραφή με ερμηνευτική απόδοση των ευρημάτων μίας πολύχρονης ερευνητικής λαογραφικής μελέτης, με θέμα την Ικαριακή ντοπιολαλιά. Το αποτέλεσμα που προέκυψε είναι ένα λεξικό 312 σελίδων (στην δεύτερη έκδοση του), που εμπεριέχει περισσότερες από 4.570 λέξεις και πάνω από 500 φράσεις. Όλο αυτό το υλικό αποτελούσε -κατά τους τελευταίους αιώνες- τον κορμό του καθημερινού λεξιλογίου των Ικαριωτών.

Ποια είναι η πιο περίεργη λέξη που ανακάλυψες;

Μεγάλη εντύπωση μου προξένησε η λέξη «Κρατητήρα». Πρόκειται για ένα οικιακό σκεύος… ανύπαρκτο, φανταστικό αποκύημα της κάθε πολυάσχολης μητέρας. Π.χ., έστελνε τα παιδιά της να ζητήσουν την «Κρατητήρα» από κάποια αργόσχολη γνωστή της, ώστε να της τα κρατήσει εκεί, και η μητέρα τους να ασχοληθεί απρόσκοπτη με τις δουλειές της ή να ξεκουραστεί. Το ίδιο αντίστοιχα συνέβαινε με την «Αλικόντηση», όπου τότε απλά «αλικόντιζαν» τα παιδιά, δηλαδή τα καθυστερούσαν για λίγο…

Πόσο χρόνο αφιέρωσες για την έρευνά σου;

Ο όγκος του συγκεντρωμένου υλικού, που βρίσκονταν επί χρόνια διάσπαρτο σε μορφή εκατοντάδων σημειώσεων, βιβλίων και ηχογραφήσεων, χρειάστηκε τέσσερα έτη για να ξεδιαλεχτεί, να ταξινομηθεί, να διασταυρωθεί και να συνταχτεί σε βιβλίο. Η συλλογή όμως του υλικού άρχισε από τα μαθητικά μου χρόνια (δηλαδή τον περασμένο αιώνα…), τότε που ακόμα μπορούσαμε να απολαύσουμε τους ηλικιωμένους, να μιλούν σε μία γλώσσα πολύ οικεία μεν, παντελώς ακαταλαβίστικη δε. Η έρευνα όπως είναι φυσικό, συνεχίζεται αδιαλείπτως μέχρι και σήμερα.

Ελπίζεις το λεξικό σου να κρατήσει ζωντανές κάποιες λέξεις που κινδυνεύουν να χαθούν;

Το εύχομαι, καθώς αυτό ήταν η κινητήρια δύναμη που με ώθησε να ασχοληθώ επισταμένως με το συγκεκριμένο εγχείρημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όντως το κάθε βιβλίο προστατεύει το περιεχόμενο του από την λήθη. Το ίδιο συνεπάγεται και στην περίπτωση του λεξικού της Ικαριακής ντοπιολαλιάς, όπου το περιεχόμενο του παραμένει εύκολα διαθέσιμο και προσιτό προς κάθε ενδιαφερόμενο. Ο γηγενής πληθυσμός πάντως παρουσιάζει ιδιαιτέρως ενθαρρυντικά γλωσσολογικά σημάδια ανάπτυξης, προερχόμενα κυρίως από την ελπιδοφόρα Ικαριακή νεολαία, που δικαίως θεωρεί την ντοπιολαλιά των προγόνων της ως αναπόσπαστο τμήμα της ανεκτίμητης πολιτιστικής της κληρονομιάς.

Η αρχαιότερη, θα λέγαμε, λέξη ποια είναι κι από πότε χρονολογείται;

Μία από τις αμιγώς αρχαιοελληνικές λέξεις, που διατηρούνται αυτούσιες στην Ικαριακή ντοπιολαλιά, είναι το «οράω» (βλέπω), το οποίο χρησιμοποιείται τουλάχιστον εδώ και 2.500 χρόνια! Ιδίως τον ενεργητικό παρακείμενο (π.χ. αυτοί εωράκασιν) την χρησιμοποιούσαν συχνότατα οι Ικάριοι, ενώ την κατάληξη «–σιν», την συναντάμε καθημερινά ακόμα και σήμερα (π.χ. ήρτασιν, ηκάμασιν, ησυμπλάσασιν κτλ).

Ταυτόχρονα όμως είσαι και φωτογράφος. Τι είναι αυτό που σε κέρδισε στην φωτογραφία;

Αυτό που με εξιτάρει στην φωτογραφία, είναι η μαγεία που περικλείει, και που σε κάνει -απλά και μόνο- κοιτώντας την, να ξανανιώθεις όλα τα συναισθήματα που σου είχαν δημιουργηθεί σε εκείνη την προγενέστερη στιγμή της ζωής σου. Πραγματικά μαγικό! Γενικά, δεν είμαι «θεματικός» φωτογράφος, καθώς συχνά κεντρίζουν την προσοχή μου αλλόκοτα θέματα, όπως π.χ. η συγκίνηση μίας λεχώνας που πρωτοαγκαλιάζει το νεογέννητο, ή το περιμετρικά λευκό οπτικό πεδίο ενός μοτοσικλετιστή που τρέχει με 260+ χιλιόμετρα, ή ακόμα και ένας bondage κόμπος πάνω σε ένα ηθελημένα «δεσμευμένο» ανθρώπινο σώμα. Αρέσκομαι στο να φωτογραφίζω συχνά, προσπαθώντας να «συλλέξω» στιγμές που τις θεωρώ όμορφες ή περίεργες, σύμφωνα πάντοτε με τα δικά μου γούστα. Θέλω να πω, ότι δεν φωτογραφίζω για να κερδίσω «…like», αλλά «για εμένα».

Απλά, τυγχάνει μερικές φορές, το αποτυπωμένο οπτικό μου αποτέλεσμα, να απολαμβάνει απρόσμενα μία πιο ευρεία εκτίμηση μέσα στον κοινωνικό μου κύκλο. Και λέω απρόσμενα, διότι δεν διαθέτω καν πρόγραμμα photoshop, ούτε χρησιμοποιώ SLR φωτογραφική μηχανή, παρά μόνο μία καλή compact μηχανούλα. Οπότε, ναι μεν θεωρούμε «φωτογράφος», αλλά στην απλούστερη μορφή που μπορεί αυτός να υπάρξει…

Στο μεταξύ, είχες στελεχώσει και την εκπαιδευτική ομάδα της ελληνικής σπηλαιολογικής εταιρείας. Πώς προέκυψε αυτό;

Όταν πρωτοασχολήθηκα με την σπηλαιολογία με συνεπήρε κυριολεκτικά, παραγκωνίζοντας για μεγάλο διάστημα όλες τις άλλες δραστηριότητες που είχα μέχρι τότε. Μετά την πάροδο ενός σύντομου αλλά εποικοδομητικού χρονικού διαστήματος, οι σπηλαιοσύντροφοι μου, με παρότρυναν να ασχοληθώ με την εκπαίδευση των νέων σπηλαιολόγων. Πίστευαν, ότι πλέον διέθετα το απαιτούμενο τεχνικό επίπεδο, αλλά και το απαραίτητο τρίπτυχο της υπομονής, επιμονής και κατανόησης, για να μεταβιβάσω τις όποιες γνώσεις μου σε άλλους ανθρώπους. Έτσι, με βάση στην Αθήνα, ασχολήθηκα με την εκπαίδευση με μεγάλη ευχαρίστηση για αρκετά χρόνια, διατρέχοντας κυριολεκτικά την χώρα μας από τον βορρά (π.χ. Ε.Μ.Α.Κ. Θεσσαλονίκης), μέχρι και τον νότο (Ε.Σ.Ε. Κρήτης). Σήμερα πλέον, ως μόνιμος κάτοικος (ξανά) της Ικαρίας, συνεχίζω να εκπαιδεύω σε φιλικό επίπεδο όσους ενδιαφέρονται για την σπηλαιολογία, και τα extreme αθλήματα γενικώς, καθώς για επίσημα σεμινάρια θα πρέπει να μείνουν 3-4 μήνες στην Αθήνα. Παράλληλα, βοηθώ όσο μπορώ τους ντόπιους (επαγγελματίες πυροσβέστες, εθελοντές πυροσβέστες, τεχνίτες, υλοτόμους, διασώστες, κ.α.) στο να αποκτήσουν τις βασικές γνώσεις που χρειάζεται η χρήση σχοινιών, τόσο πριν, όσο και κατά την διάρκεια επειγόντων συμβάντων…

Πόσα σπήλαια έχεις επισκεφθεί και ποια έχεις ξεχωρίσει;
Έχω επισκεφθεί περίπου 380 σπήλαια, αριθμός που δεν θεωρώ ότι είναι ιδιαιτέρως μεγάλος, ιδίως αν σκεφτούμε ότι μόνο στην μικρή Ικαρία έχουμε ήδη εντοπίσει και εξερευνήσει 41 σπηλιές, …και ακόμα συνεχίζουμε! Περίοπτη θέση στην ψηφιακή και εγκεφαλική μνήμη μου καταλαμβάνουν το εκθαμβωτικό -μη τουριστικό τμήμα- του σπηλαίου Βλυχάδα (Διρός), ο υπόγειος ποταμός στις αχανείς αίθουσες του Μααρά (Δράμας), οι λιμνοκαταρράκτες της Φτερόλακκας (Παρνασσός) και η μονοκόμματη κατάβαση με μονό σχοινί στο βάραθρο Πρόπαντες (Κυνουρία), βάθους 280 μέτρων.

Γιατί θα σύστηνες σε κάποιον πρωτάρη να κάνει αυτήν την περιήγηση στο …κέντρο της γης;
Η σπηλαιολογία σε οδηγεί σε έναν μυστηριακό υπόγειο κόσμο, τελείως διαφορετικό από το επίγειο. Ο -εν δυνάμει- σπηλαιολόγος φέρει σίγουρα στο DNA των γονιδίων του, λίγο από το μεράκι των εξερευνητών του παρελθόντος, καθώς έλκεται από την γοητεία του άγνωστου και του απρόσμενου. Ποτέ δεν γνωρίζεις εκ των προτέρων, αν η είσοδος του νέου σπηλαίου που εντόπισες, συνεχίζει για 5 μέτρα ή για 5 χιλιόμετρα. Ποτέ! Πρέπει να εισέλθεις μέχρι τέλους, για να βρεις την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Επίσης δεν γνωρίζεις τι είδος εδάφους πρόκειται να αντιμετωπίσεις.

Εκτός από τις αμιγώς σπηλαιολογικές τεχνικές, χρειάζονται ενίοτε γνώσεις ορειβάτη για να προσεγγίσεις την τοποθεσία ενός σπηλαίου, αναρριχητή για να σκαρφαλώσεις εντός του, σπηλαιοκαταδύτη για να προσπελάσεις τις υπόγειες λίμνες, κ.α. Θέλω να πω, ότι στην σπηλαιολογία υπάρχει ένας πλουραλισμός θεμάτων και καταστάσεων, που πρέπει να αντιμετωπιστούν, κρατώντας πάντα το ενδιαφέρον μας αμείωτο και εμάς σε υπερδιέγερση. Ως γυμναστική άσκηση είναι βεβαίως πληρέστατη, ενώ τέλος οφείλω να επισημάνω τα ψυχικά οφέλη που αποκομίζουμε από την σπηλαιολογία, λόγω του πανέμορφου διάκοσμου που αντικρίζουμε συνήθως κατά τις υπόγειες επισκέψεις μας, αλλά και της απόλυτης ησυχίας και ηρεμίας που επικρατούν…

_______________

http://www.presspublica.gr/lexico-ikariakis-ntopolalias/

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Έτοιμο το νέο γήπεδο Γυθείου…

ΛΑΚΩΝΙΑ

Φωτογραφία Παναγιώτης Κιρκίρης

Το νέο γήπεδο του Γυθείου είναι έτοιμο πλέον με τις τελευταίες λεπτομέρειες να ολοκληρώνονται.

Το νέο ποδοσφαιρικό γήπεδο βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη του Γυθείου στην περιοχή Σελινίτσα και περιλαμβάνει συνθετικό χλοοτάπητα και κερκίδες 800 θέσεων ενώ θα έχει και στίβο ενώ όπως όλα δείχνουν τη νέα ποδοσφαιρική σεζόν θα δοθεί για αγώνες.

Το παλαιό γήπεδο θα γίνει πάρκινγκ ανακουφίζοντας την πόλη του Γυθείου.

Ένα έργο χρηματοδοτούμενο από τον Δήμο Ανατολικής Μάνης…

___________________

http://www.report24.gr/etimo-to-neo-gipedo-githiou.htm

Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Στη Λίμνη Πλαστήρα από 23 - 26 Ιουλίου 2015 - 2ο ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ - ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σεμινάριο Διεύθυνσης Σχολικής – Παιδικής Χορωδίας θα πραγματοποιηθεί από Πέμπτη απόγευμα 23 έως Κυριακή 26 Ιουλίου 2015 το μεσημέρι στην πανέμορφη Λίμνη Νικολάου Πλαστήρα, σε ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία της περιοχής, το ΑΙΟΛΙΔΕΣ (Καλύβια Πεζούλας), που διοργανώνει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Χορωδιών και Διευθυντών Χορωδίας σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Καρδίτσας και το Ωδείο Καρδίτσας - Κων/νος Ευθυμιάδης.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε διευθυντές Χορωδιών (παιδικών, νεανικών, ωδείων), καθώς και σε καθηγητές μουσικής Α’ Βάθμιας και Β’ Βάθμιας εκπαίδευσης που διευθύνουν σχολική χορωδία.

Σε ένα μαγευτικό περιβάλλον καθηγητές μουσικής - διευθυντές χορωδιών θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα πλούσιο σεμινάριο, που περιλαμβάνει πρωινή-απογευματινή εργασία και βραδινές συναυλίες.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:

1. Τεχνική διεύθυνσης

2. Ρεπερτόριο παιδικής χορωδίας από τη μονοφωνική μουσική έως την πολυφωνία

3. Ερμηνεία

4. Μεθοδολογία διδασκαλίας ενός τραγουδιού

Η θεωρία θα δέσει με τη πράξη διεύθυνσης παιδικής-σχολικής χορωδίας, που απαιτεί ιδιαίτερη εξειδίκευση.

Ο Νίκος Ευθυμιάδης, πάνω από 30 χρόνια πρωτοστατεί στη χορωδιακή ζωή της χώρας (και όχι μόνο) διαμέσου Σεμιναρίων Διεύθυνσης, Χορωδιακών Εργαστηρίων, Συναντήσεων και Φεστιβάλ, συναυλιών, μαδριγαλιστικών συνόλων καθώς και μικτών, γυναικείων, παιδικών και σχολικών χορωδιών που διευθύνει.

Ο Νίκος Ευθυμιάδης (master of Arts στη Διεύθυνση) είναι Επισκέπτης Καθηγητής στη Μουσική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νις (Σερβία) και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Καρδίτσας, καθώς και Ωδείων. Ειδικός Συνεργάτης-Σύμβουλος του Υπουργού Παιδείας για θέματα μουσικής και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Επίσης, διευθύνει δεκαετίες πολυφωνικές χορωδίες, ερμηνεύοντας ένα ευρύ ρεπερτόριο Ελληνικής και ξένης μουσικής (από την αρχαία ελληνική μουσική μέχρι σήμερα), στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει πραγματοποιήσει πάνω από οκτακόσιες (800) συναυλίες στο εξωτερικό (Ευρώπη – Η.Π.Α). Ιδιαίτερη είναι η εξειδίκευσή του στην παλαιά μουσική (γρηγοριανό – αμβροσιανό μέλος – αναγέννηση). Έχει διδάξει σε πολλά σεμινάρια διεύθυνσης στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Είναι μέλος διεθνών κριτικών επιτροπών Φεστιβάλ και Διαγωνισμών Χορωδιών του εξωτερικού και της Ελλάδος. Εκδότης- Διευθυντής του πρωτοποριακού περιοδικού μουσικής εκπαίδευσης, χορωδιακής μουσικής, σύνθεσης και μουσικολογίας ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΡΤΕΛΙΝΑ (Ο ΝΕΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ), Καλλιτεχνικός Διευθυντής ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΔΕΛΦΩΝ, Κεφαλονιάς κ.λπ.

Σε όλους τους συμμετέχοντες θα σταλεί έγκαιρα ένα πλούσιο ρεπερτόριο παιδικής χορωδίας, ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα.

Οι πρόβες θα συνοδεύονται με ελεύθερο διάλογο από τους συμμετέχοντες για την επίλυση κάθε απορίας.

Κόστος εγγραφής 120 ευρώ, για τους ενεργά συμμετέχοντες και 50 ευρώ για τους ακροατές του σεμιναρίου. Το ποσό αυτό πρέπει να κατατεθεί μέχρι τις 30 Απριλίου 2015 στον αριθμό λογαριασμού 368/480640-97 της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Χορωδιών και Διευθυντών Χορωδίας στην Εθνική Τράπεζα.

Σε όλους τους συμμετέχοντες θα δοθούν διπλώματα συμμετοχής.

Για δηλώσεις συμμετοχής οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται καθημερινά στη Γραμματεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Χορωδιών και Διευθυντών Χορωδιών και στα τηλέφωνα 24410 / 75440 – 42896 και στο e-mail nke@otenet.gr.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Η ζωή των ανθρώπων της παλιάς Κρήτης

* ΑΦΙΕΡΩΜΑ * μέσα από σπάνιο φωτογραφικό υλικό

Αφιέρωμα με σπάνιο φωτογραφικό υλικό από διάσημους αλλά και λιγότερο γνωστούς φωτογράφους που έχουν καταγράψει τη ζωή στην Κρήτη.

http://agonaskritis.gr/

Στις φώτο που παρουσιάζουμε σήμερα ξεχωρίζουν φωτογραφίας από Erich Lessing, Κωνσταντίνο Μάνο και Nelly’s αλλά και από George Meis

Γυναίκες που μεταφέρουν τα ψωμιά στο φούρνο, μια γιαγιά που γνέθει το μαλλί, νεαροί βοσκοί αλλά και πρόσφυγες, άνθρωποι γύρω από το τζάκι και η παραδοσιακή κατασκευή τυριού, μια γυναίκα που κουρεύει ένα πρόβατο και άλλες πολλές φωτογραφίες φέρνουν στο προσκήνιο μία ζωή που όλο και πιο σπάνια συναντάμε.

Μία ζωή που χάνεται στο πέρασμα των χρόνων, στιγμιότυπα της οποίας παραμένουν ζωντανά μέσα από τη δουλειά φωτογράφων που αναγνώρισαν την ομορφιά και την αποθανάτισαν.

Αυτή η Κρήτη, η μνήμη της, πρέπει να διαφυλαχθεί.

(Θυμηθείτε και το Α’ μέρος του αφιερώματος)

Δείτε τις φωτογραφίες: